Rozdział 30

German

-Ramallo masz ten adres czy nie ? 

-No niestety, nie miałem na to czasu, przez wczorajsze spotkanie z Japończykami. A nie łatwiej zapytać Violette ? 

-Nie, nie chcę by ktoś wiedział, że mi na niej zależy... - posmutniałem

-Dobrze, twoja sprawa ! Ale, gdybyś zapytał Vilu, było by ci łatwiej...

-Dobra skończ już ! Masz się dowiedzieć i tyle, tylko spiesz się nie chcę by doszło do ślubu...

Wyszyłem z gabinetu, a potem całkiem z domu. Nie wiedziałem co z sobą zrobić. Nie codziennie poszedłem do park. Siadłem na tej samej ławce co 3 miesiące temu z Angie, jak jedliśmy lody. Zacząłem intensywnie myśleć: Czemu ona wyjechała, mi też przecież było smutno i źle po stracie dziecka ! Siedziałem i myślałem około 2 godzin... I nagle zobaczyłem Pabla. Podszedłem do niego.

-Cześć Pablo - powiedziałem unosząc kąciki ust

-Cześć - powiedział oschle

-Wiesz, może gdzie mieszka Angie ? - zapytałem

-Nie wiem, czy ona chce się z tobą widzieć, po tym co jej zrobiłeś. Jak mogłeś potraktować ją tak, ona przecież nie powinna... a z resztą po co mam ci to tłumaczyć, sam to wiesz ! - odszedł..

-Czekaj ! Proszę daj mi jej adres !

-Nie... Jak ją tak kochasz to dowiedz się od kogo innego ! - powiedział i ruszył...

O co mu chodzi ... ?! Nie wiem co robić...

Angie

-Angie, kupiłem ci suknie ślubną, mam nadzieję, że ci się spodoba ! - wszedł do pomieszczenia i dał mi pudło z suknią

Wyjęłam ją ostrożnie i poczułam, że zaraz na nią zwymiotuje ! 

-Przymierz ją ! - powiedział

-Muszę ? 

-Nie podoba ci się!??!!! - krzyknął głośno oburzony - Wydałem na nią kupę kasy !

-Dobrze.. 

Założyłam suknie, wyglądałam paskudnie ! Głupie falbany ! Czułam się jak jakaś cyganka !

-Pięknie wyglądasz kotku ! - oznajmił mi i pocałował mnie w usta

Odepchnęłam go z całej siły. Upadł. Wystraszyłam się...

-Co robisz ! Kur** masz się całować ze mną ! - wydarł się i znów mnie pocałował

Nie odwzajemniłam pocałunku, ale też nie odepchnęłam go.

Ramallo

Zadziwia mnie German ! Boi się przyznać, że kocha Angie ! Eh... jeszcze ten adres muszę zdobyć ! Tylko jak... Violette może zapytam - rozmyślałem tak siedząc w kuchni

-Ramalciu, coś taki zamyślony ? Skarbie ! - powiedziała gosposia tuląc się do mojego ramienia

-Olgo ! Przestrzeń osobista ! - upomniałem kobietę

-Dobrze, już dobrze ! A o czym tak myślisz ?

-Ah muszę zdobyć adres Angie, pan German ją bardzo kocha... - wygadałem się ! O nie...

-AAAAAAAAAAAAAAAAAAA......... Wiedziałam pan German i panienka Angie !

-Olgo cicho nie mów nic nikomu !

-Dobrze, przecież ja nie jestem taką plotkarą ja jaką wszyscy mnie uważają !

-Mam nadzieję ! 

-Dobrze, dobrze no już ! Nie wygadam ! Dobranoc ! - powiedziała i poszła do swojego pokoju

Uczyniłem to samo i udałem się do mojej sypialni.

Violetta

Obudziłam się dzisiaj, w dalszym ciągu przygnębiona. Martwiłam się o moją ciotkę. Cała złość, że wyjechała bez pożegnania wyparowała. A co jeśli ten palant Alan zrobił jej coś złego ? Nie nie, muszę wypluć to! Dzisiaj lekcje w Studiu są odwołane, bo jest za wielki upał ! Ale i tak mam dużo zajęć, bowiem jutro jest ślub ! Wszyscy uczniowie są zaproszeni, to będzie wielkie przyjęcie ! Mimo wszystko nie cieszę się, wolałabym, żeby to tata był na miejscu tego ,,wieśniaka ! niby malarza !'' 

-Violetta, idziesz kupić sukienkę na ślub ? - zawołała mnie Olgita

-Tak, tak ! - powiedziałam schodząc ze schodów na poranny posiłek

Na śniadaniu brakowało jednej osoby - taty.

-Gdzie jest tata ? - zapytałam

-A z Esmeraldą wyszli na spacer ! 

-Tak wcześnie ?! - zdziwiłam się 

Po zjedzeniu przepysznych naleśników wyszłam na zakupy z Olgą.

-Violetto, jaki jest przyszły mąż Angie, łady ? Pytam, bo ponoć go widziałaś...

-Nie jest wcale ładny, Angie musiała być ślepa ! - powiedziałam oschle 

-Ktoś tutaj wstał lewą nogą ! - stwierdziła Olga śmiejąc się głośno

Gdy dotarłyśmy go galerii handlowej, zauważyłyśmy...

***

Hah i co zauważyły !?

Czy dojdzie do ślubu ?

Czy Alan uderzy Angie ?

KOMENTUJCIE !

Nie wiem czy dzisiaj pojawi się next :-(

Klara & Oliwia :***