Rozdział 44

30 minut później stałam na podanej mi ulicy. Znajdował się tam... klub nocny... O co chodzi ? Czyżby mój przyjaciel, aż tak się nudził ?! Em... Dobra Angie, zachowaj pozory... Zeszłam po schodach do takiej jak gdyby piwnicy... Pomieszczenie  było koloru czarno-czerwonego. Rozejrzałam się dokładniej... metalowe rury do samego sufitu, skórzane, czarne sofy i duży barek z alkoholami... Na fotelach siedzieli mężczyźni a koło nich kobiety... Wystraszyłam się, gdy nagle poczułam czyjąś dłoń na pośladku...
-Hej niunia, ile bierzesz za 1 raz ? - spytał
Odwróciłam się w jego stronę. Był to naćpany brunet. Miał rozpiętą koszulę na ,,rozcież'' i bardzo owłosioną klatę. To było ohydne. 
-Em... Ja tutaj nie pracuję ! Proszę mnie nie dotykać !
-Dobrze, dobrze już spokojnie ! Pewnie szukasz męża ! - westchnął na odchodne
Weszłam do sali obok...
-Przepraszam, nie przeszkadzajcie sobie ! - powiedziałam i szybko poszłam do sali obok, czułam jak moje policzki oblewa nieśmiały rumieniec
Szłam przed siebie, aż nagle zastałam Pabla. Całował się z jakąś kobietą. Na moje oko miała z 18-19 lat. Prawie tyle co nasi uczniowie. Wściekłam się trochę na przyjaciela, ale chciałam go ratować i jego portfel też... 
-Pablo ! Halo ! Pablitooooo ! - wydarłam się głośno
Kobieta od niego się odkleiła i niechętnie na mnie spojrzała. 
-To twoja żona ? - zwróciła się do Pabla
-Nie, nie jego żona, ale przyjaciółka ! - powiedziałam wkurzona - Pablo wstawaj ! Zaprowadzę cię do domu !
-Najdroższa, zostań tu ze mną ! - pociągnął mnie za dłoń i usadził obok siebie
Zbliżył się niespodziewanie, ale do niczego nie dałam mu dojść. Odepchnęłam go od siebie.
-Pablo, ty jesteś pijany, śmierdzi ci z ust alkoholem ! Jedziemy do domu ! - szarpnęłam go i ledwo wstałam
W domu ze wstawaniem z łóżka, krzeseł i sofy zawsze pomagał mi German. Mój brzuch strasznie mnie przeciągał w drugą stronę.Wzięłam Pablo pod ramię i powoli szliśmy. 
-Angie, stój ! Ja nie chcę wracać, ja chcę do Pauli ! - zawołał
-Nie, teraz idziesz do swojego domu ! - powiedziałam stanowczo
Jako, że od klubu był niedaleko postój taksówek, szybko tam się udaliśmy. 
-Dzień dobry na ulice najpiękniejszej panienki 16 poproszę! - powiedziałam, gdy już usiedliśmy w samochodzie
Podróż zajęła nam 10 minut. Zapłaciłam kierowcy i wysiadłam z auta razem z Pablem. Wjechaliśmy na 5 piętro wieżowca w którym mieszkał. Wyjęłam z jego marynarki kluczyki od domu i otworzyłam drzwi. 
-Kochana, chyba mnie nie zostawisz ! - zaczął się śmiać
-Zastanowię się a teraz marsz do sypialni spać ! - rozkazałam mu
Dopilnowałam by się położył i poszłam do kuchni. Zrobiłam mu kilka kanapek i ciepłą herbatę. Zaniosłam mu posiłek do sypialni i wszystko położyłam na mały stoliczku. Chciałam już wyjść z jego mieszkania, ale trochę się o niego bałam, dlatego wzięłam kartkę i długopis...

Pablo !
Przywiozłam cię do domu z klubu nocnego.

Byłeś nieźle pijany... Zażyj najlepiej paczkę miętówek ! 

No mniejsza o to, kolację masz an stoliczku, razem z zapewne zimną herbatą.

Zabieram zapasowy klucz od twojego mieszkania. Oddzwoń jak się obudzisz !

                                                                                                                Angie 

Kartkę położyłam na poduszce obok. Opuściłam po cichu dom i zamknęłam drzwi. Zjechałam na partner windą. Nie chciało mi się iść na nogach do domu, postanowiłam zadzwonić do Germana.

-Cześć kochanie, przyjedziesz po mnie ? - spytałam błagalnym głosem

-Nie mogę, mam teraz telekonferencje, na chwile się tylko wyrwałem ! Ale nie bój się, wyśle po ciebie Ramallo. Gdzie w ogóle jesteś ? 

-U Pabla pod blokiem właśnie ledwo stoję - westchnęłam - I na twoje kolejne pytanie ,, co tu robię ? '' odpowiem ci w domu ! Nie zatrzymuje cię więcej, tylko przyślij mi tu Ramalla z autem ! - powiedziałam

-Dobrze, Ramallo przyjedzie po ciebie w ciągu 5 minut, bo jest na mieście ! Pa ! - powiedział i rozłączył się

Po 6 minutach przyjechało czarne auto, którego drzwi się uchyliły, a za kierownicą siedziała Ramallo.

-Dobry wieczór panienko Angie !  - przywitał się przyjaciel Germana

-Cześć ! - uśmiechnęłam się i zajęłam miejsce obok kierowcy

-Jak się pani czuję ? - spytał troskliwie

-Koszmarnie ! Wszystko mnie boli ! - westchnęłam

-Ponoć teraz tak będzie się pani czuła przez najbliższe 2 miesiące, chociaż bliźnięta i tak zazwyczaj są wcześniakami - wytłumaczył mnie, ciekawe skąd on tak dużo wie o ciąży bliźniaczej... heh

Po 10 minutach byliśmy na miesjcu

Ramallo podszedł do moich drzwi i je otworzył a dodatkowo pomógł mi wstać z fotela. Napompowana dotarłam do domu. Pierwsze co zrobiłam to zjadłam spóźnioną kolację i wzięłam, długą, odprężającą kąpiel z bąbelkami. Przebrałam się w zwiewną koszule nocną z lekkiego materiału i położyłam się do łóżka, gdzie po chwili zjawił się również mój narzeczony.

-Cześć skarbie ! - przywitał się całując mnie w czoło

Położyłam się na jego umięśnionym torsie

-Jak się czujesz ? - spytał opiekuńczo

-Szczerze ? To koszmarnie ! - odprała

-Yhym... a powiesz mi gdzie byłaś ? 

***

Czy Angie powie prawdę, gdzie była ?

Klara & Oliwia :***

UWAGA !

Okey, okey....

Nie usuniemy bloga, ani nie zawiesimy....

Ale posty będą się pojawiać nieco rzadziej...

Next jutro lub dzisiaj wieczorem ♥♥♥

/Oliwia i Klara

Czy to już koniec ?

Tak, jak głosi sam tytuł.... Zastanawiamy się z Klarą, czy nie napisać epilogu... Co wy na to ? :-/ Komentujcie !

Rozdział 43

-A bo ty nie wiesz.... przeprowadzamy się... - powiedział radośnie
-Że co ? - zaskoczył mnie
-Nie uważasz, że ten dom jest za mały dla nas ? - zapytał
-Nie, nie uważam tak ! A Vilu wie ? - zapytałam
-Wie...
-Czyli wszyscy wiedzą oprócz mnie ! Pięknie, gratuluję ! - wyswobodziłam się z jego uścisku i pobiegłam do sypialni
Położyłam się na łóżku i zaniosłam się płaczem. Nie chcę się stąd wyprowadzić. Dom jest duży i wiąże się z nim tyle wspomnień...
-Angie, przepraszam, że dopiero teraz ci o tym mówię ! Myślałem, że się ucieszysz ! - mówił smętnie, głaszcząc mnie po włosach
-Nie, nie cieszę się ! Nie chcę jakiegoś wielkiego zamczyska ! Chcę przyjemny dom, a nie chłodny, duży... Wystarczy mi taki jaki jest... Są jeszcze 3 sypialnie dodatkowe, to dużo ! W jednym może być pokoik Dylana w drugim Clary a 3 będzie dla gości ! I wystarczy, nic więcej nie potrzebuję ! Chcę budzić się czasem i słyszeć radosne okrzyki dzieci za parę lat a nie szukać ich po całym domu, jak w labiryncie ! - powiedziałam roniąc łzy 
-Kochanie przepraszam ! Dobrze, nie wyprowadzimy się... Wybacz mi, że nie porozmawiałem z tobą najpierw...
-Kocham cię ! - powiedziałam
-Ja ciebie też, przepraszam, obiecuję ci, że nigdzie się nie wyprowadzimy ! A od jutra zajmiemy się pokojami dziecięcym. Zgoda i proszę nie gniewaj się na mnie, wybacz mi ! - powiedział robiąc minę zbitego pieska
-German, ja nie umiem się na ciebie gniewać. Aha i jutro jedziemy do sklepu z farbami. Nie zapomnij ! - powiedziałam tuląc się do mężczyzny
-Nie zapomnę ! - pocałował mnie w czoło - Jutrzejsze obowiązki zostawię Ramallo !
Posłałam mu promienny uśmiech.
-Angie, jak myślisz, dziewczynka będzie podobna do mnie czy do ciebie a chłopiec ? - zapytał głaszcząc mnie po brzuchu
-Nie wiem, ale mam nadzieję, że będą takie piękne jak tatuś ! - skradłam mu komplement
German przybliżył się do mnie i mnie pocałował. Szybko odwzajemniłam pocałunek. Ręce mojego ukochanego zaczęły ślepo błądzić po moim ciele. Namiętnie się całowaliśmy. Delikatnie się odsunęłam od Germusia (;-p).
-German my nie możemy, dobrze wiesz, że to ryzyko...
-Wiem, ale chcę się, jakoś tobą nacieszyć... - powiedział patrząc na mnie swoimi brązowymi oczodołami
-Ja też !
Znów wróciliśmy do buziaków. German zaczął odgarniać moje bujne loki, które opadały na moje oczy. Ja natomiast rozpięłam jego liliową koszulę. Zdyszany Germi upadł na poduszkę a ja na jego tors. Nagle zadzwonił mój telefon.
-Kochanie telefon ci dzwoni ! - powiedział nie odrywając ode mnie wzroku
Zaśmiałam się i odebrałam komórkę.
-Pablo ? - zdzwiłam się
-Angie, kochanie... em... przyjedź po mnie, albo przyjdź się ze mną pobawić ! - powiedział zachrypniętym i wesołym głosikiem
-Pablo, ty coś piłeś ? - zapytałam prosto z mostu
-Może, przyjdź na ulicę sueño 45. Czekam - rozłączył się
Bałam się o mojego przyjaciela. 
-German, muszę iść ! - powiedziałam
Ubrałam pospiesznie sukienkę, przeczesałam bujne loki i już miałam wychodzić...
-Skarbie co się stało ? - spytał troskliwie zapinając guziki koszuli
-Pablo coś wykombinował... - streściłam i pospiesznie wyszłam z domu
30 minut później stałam na podanej mi ulicy. Znajdował się tam...
***
Co ten Pablo zrobił, gdzie jest ?
KOMENTUJCIE !
Zaczyna się Violetta, paaa... ! 
Klara & Oliwia :***

PS Niedługo trochę pokomplikujemy w ich życiu ! Może na razie się wstrzymamy do porodu ! :-(  

EDIT : CZY WY TEŻ JAK WIDZIELIŚCIE W DZISIEJSZYM ODCINKU ANGIE TO PŁAKALIŚCIE ? MY TAK ! 

Uwaga !

Dzisiejszy rozdział pojawi się miedzy 14-16 !
Przepraszamy !
Klara & Oliwia :***

Poszłam w ślady za moim przyjacielem i dotarliśmy do pomieszczenia przepełnionego nastolatkami. Było dużo osób, które trzęsły się, ze stresu lub jedli swoje włosy.
-Dzień dobry moi drodzy ! - zaczął właściciel Studia - No nie bójcie się, wiemy, że to stresujący dzień dla was, bo zależy od tego wasza ,,przyszłość'', ale na prawdę nie ma się czego obawiać ! Jeżeli na prawdę macie talent to się dostaniecie do Talentów 21 bez żadnych problemów ! - powiedział przekonująco - Zapraszamy teraz do przesłuchania ze śpiewu ! Wszystkich proszę o opuszczenie sali ! Jedynie niech zostanie uczestnik z numerem 1 ! - powiedział głośno
Na środku pomieszczenia stanął pewny siebie uczeń, ubrany w czarną kurtkę ze skóry.
-Jestem Diego - przedstawił się krótko.....
Dobra omińmy może przesłuchania.... Po południu cała kadra pedagogiczna wybrała się do restauracji.
-Kochani i co myślicie ? - zapytał Antonio
-Ja uważam, że powinni się dostać osoby z numerkami 1,4,5,7,8,9,10,13,22,23,24,25,26,29,30,31 - powiedziałam
-Też tak uważam ! - dopowiedział Pablo
-Hm... jeszcze numer 3, może ? Dobrze tańczył ! - oznajmił nam Gregorio i o dziwo nie mówił nic o beztalenciach !
-Dobrze, jesteście pewni na 100% od tego zależy ich przyszłość ! - przypomniał starzec
-Tak ! - odpowiedzieliśmy chórkiem
-Dobrze, to możecie już iść. Aha Angie jutro będziesz na ogłoszeniu wyników ? - zapytał
-Tak, będę ! - uśmiechnęłam się i opuściłam lokal wraz z moim przyjacielem
Opuszczając restauracje wkroczyłam do ,,innego świata''. Uniosłam głowę do góry i ujrzałam niebieskie niebo, parę białych obłoczków i żółte, rażące światłem słoneczko. Pogoda była cudowna w porównaniu do wczorajszej. Pożegnałam się z przyjacielem i nasze drogi się rozeszły. Szłam szerokimi uliczkami miasta. Nagle moją uwagę przykuła kobieta około lat 25-28, siedziała na trawniku a przed nią był kapelusz... O co chodzi z takimi ludźmi ? Czy stoczyli się ? Czy nie chciało im się już pracować ? Mieli już wszystkiego dosyć? Nie rozumiałam nigdy takiego postępowania takich ludzi i ludzi ,,normalnych'', którzy takiego człowieka odtrącają i uważają za ,,margines społeczny''. Jest to dla mnie nie normalne. Wrzuciłam do cylindra pieniążek i poszłam dalej. Po drodze wstąpiłam do sklepu z rzeczami dla dzieci. Jestem teraz w 5 i pół miesiącu. Lekarka mi powiedziała, że bliźnięta rodzą się zazwyczaj szybciej, więc wypadało by już powoli kolekcjonować wyprawkę... Weszłam w uliczkę z ubrankami i wybrałam różowe śpioszki w kokardki i niebieskie w autka do tego takie 2 maleńkie bluzeczki i body... Podczas zakupów zwróciłam także uwagę na wózki dziecięce, takie dla bliźniąt... Były takie urocze, najbardziej spodobał mi się szaro-beżowy, ale po takie rzeczy to muszę przyjechać tutaj z Germanem.... Zapłaciłam kasjerce i wróciłam do domu. Przekroczyłam próg domu i skierowałam się do sypialni. Schowałam do szafy torbę z zakupami a następnie poszłam do gabinetu mojego narzeczonego. Weszłam po usłyszeniu ,,proszę''
-Cześć kochanie ! - powiedział wstając od biurka
-Witaj najdroższy ! - zaśmiałam się
Mężczyzna podszedł do mnie, objął mnie w tali i złożył na moich ustach pocałunek, który odwzajemniłam.
-Angie, bo wiesz ostatnio myślałem o naszym ślubie... Co byś powiedziała, jeżeli byśmy zaczęli coś planować ? - zapytał
-Zgadzam się ! A co powiesz jak zaczniemy także planować pokoje dla dzieci ? - powiedziałam
-A bo ty nie wiesz....
***
Co Angie nie wie ?
Przepraszam, że krótki, ale ważne, że w ogóle jest ! Komentujcie !
Oliwia :*** & Klara

Informacja !

Dzisiaj rozdział pojawi się później lub wcale ! Przepraszamy Was... Chodzi o to, że ja idę na urodziny babci a Klara ma tak zwaną karę na komputer ! Oj kochana a mówiłam ci, że nie warto jest wymykać się przez okno z domu ! Haha ! Klara ma karę i ostatnio pisałyśmy rozdziały rozmawiając przez telefon... Było trudno, ale jakoś to szło...
W nagrodę pocieszenia zdradzamy wam kilka wątków...
1.German będzie zły na Violettę
2.Angie i German zbliżą się...
3.Pablo będzie pijany, przez co... coś wykombinuje ^^
4.Angie będzie zła na Germana....
5.Olga oszaleje.... (to tak w skrócie)
6.Viola będzie się bała...
******************************************
Co myślicie o tych faktach ?
Piszcie !
Klara & Oliwia :***

Rozdział 41

Podczas przyjmowania pogratulowań usłyszeliśmy głośny dźwięk pioruna i zgasło światło. Zaczęła się moja panika. Niczego tak się nigdy nie bałam. Razem z Vilą przytuliłyśmy się do Germana.
-Spokojnie to tylko piorun pewnie uderzył w ,,jakieś kable'' - uspokajał nas - Olgo, zapalmy świece, zjemy kolacja i porozchodzimy się do sypialni ! - powiedział stanowczo mój przyszły mąż
Olga zapaliła świeczki i w miłej atmosferze zjedliśmy kolacje. Wszyscy wpatrywali się we mnie, jak w obrazek. To mnie trochę peszyło. Wypiłam kubek herbaty i czekałam na Germusia.
-Wszyscy do pokojów radzę ! - odeszliśmy od stołu w trójkę, Violetta też już skonsumowała swoją porcje
-Dobranoc córcia ! - powiedział ojciec do córki całując ją w czoło
-Pa Viola ! - pocałowałam siostrzenicę w policzek
Wróciliśmy do sypialni, przebrałam się szybko w moją pidżamę, tak samo, jak German. Było jeszcze bardzo wcześnie, więc się nudziłam. Książki nie mogłam poczytać... Z zamyśleń wyrwał mnie głośne ,,bum'' pioruna. Szybko wtuliłam się w mojego przyszłego męża. W sumie, chciałabym, by był już moim obecnym mężem. Chciałabym się z nim ożenić przed porodem....
-Angie, spokojnie, nic ci nie grozi. Przytul się - powiedział i mocno mnie objął
-Dziękuje ! - powiedziałam i skradłam mu jeden, romantyczny pocałunek
Położyłam swoją głowę na jego torsie. German objął mnie ręką i trzymał ją w okolicach brzucha.
-Kocham cię ! - szepnął mi do ucha
-Ja ciebie też ! - powiedziałam i zmorzył mnie sen
Obudziłam się nad ranem, wypoczęta i pełna energii. Popatrzyłam w bok. German dalej spał. Zerknęłam na zegarek 8:00. O nie. Postanowiłam obudzić go buziakiem. Musnęłam jego dolną wargę, ale dalej się nie obudził ! Wkurzyłam się, ale spróbowałam jeszcze raz.... i znowu nic...
-German, chyba się zaczęło ! - powiedziałam mu do ucha
-Co, jak to, jedziemy szybko do szpitala ! - powiedział i szybko się podniósł z łóżka
-Haha - myślałam, że zaraz ,,padnę'', jego reakcja bardzo mnie rozśmieszyła
-No tak, bardzo śmieszne haha ! - powiedział obrażony
Podeszłam do niego i pocałowałam go w policzek.
-Chyba sobie żartujesz, że mam ci wybaczyć takim pocałunkiem ! - zaśmiał się ironicznie
-Oj już nie bądź taki obrażalski ! - skradłam mu pocałunek, który pospiesznie odwzajemniłam
Chwila, jakby trwała wiecznie, ale przerwałam ją.
-German, przepraszam, ale zaraz spóźnię się do Studia ! - upomniałam go
-Jak to ? Miałaś już nie pracować ? - zdziwił się
-Wiem, ale dzisiaj są przesłuchania i muszę być ! - powiedziałam uśmiechając się
-No dobrze, ale uważaj na siebie i na nich ! - wskazał palcem na Clarise i Dylana
-Oj wiem, nie martw się ! - pocałowałam go w policzek
Zajrzałam do szafy i wygrzebałam stamtąd czarne dżinsy, granatową koszulę i czarną marynarkę. Przed ubraniem się wzięłam szybki prysznic. Wysuszyłam włosy i dokładnie się rozczesałam pozostawiając rozpuszczone. Nałożyłam na siebie wybrane odzienia i zrobiłam sobie lekki beżowy makijaż. Zeszłam na dół. Przywitałam się z domownikami. Pospiesznie zjadłam omlety.
-To idę ! - pocałowałam German w policzek i wyszłam
Idąc tak całą drogę rozmyślałam, czy sobie poradzę. Mimo obiecywań Germana i tak się bałam. Szłam do Studia powolnym spacerkiem i znalazłam się na miejscu po 20 minutach. Zwykle podróż trwała 10 minut, ale cóż... Przekroczyłam próg placówki i przy drzwiach zastałam Pabla.
-Cześć ! - powiedziałam przytulając go
-Hej, jak się czujesz ? - zapytał troskliwie
-Całkiem dobrze, ale trochę obolała. Strasznie kopią, jak coś im się nie podoba - zaśmiałam się
-Em... bliźnięta ? - zapytał nie dowierzając
-Tak - odparłam
-No to podwójne szczęście wam się trafiło ! - powiedział wesoło - Chodźmy już do sali przesłuchań
Poszłam w ślady za moim przyjacielem i dotarliśmy do pomieszczenia przepełnionego nastolatkami....
***
Tak Was postraszyłyśmy tą burzom ! Haha, ale burza nabroi w nextcie ! Oj i to nie mało...
Komentujcie !
 Klara & Oliwia :***

Rozdział 40

-No to gratuluje będziecie mieli, ale zaraz wy będziecie mieli bliźnięta ! - rzekła zaskoczona, gdy przejechała dżojstikiem bardziej w prawo
Z szokowana spojrzałam na Germana a on na mnie. Pierwsza myśl, jaka przeleciała mi przez głowę, czy damy sobie radę ?!
-Ale, jak to na poprzednim USG, nikt mnie nie powiadomił o tym... - powiedziałam przejęta
-No nie wiem. Popatrzcie tu jest chłopczyk a tu dziewczynka ! - wskazała palcem - Dobrze to teraz przetrzyj sobie brzuch - podała mi ręcznik papierowy
Otarłam się pospiesznym ruchem i zajęłam miejsce na krześle obok mojego narzeczonego.
-Dobrze a więc macie tutaj zdjęcia USG i receptę. Angie musisz zażywać więcej witamin ! Proszę ! - powiedziała i podała kartki - Widzimy się za miesiąc. Do zobaczenia
-T.. tak. Cześć ! - powiedziałam i dalej nie mogłam uwierzyć w słowa lekarki
Wyszliśmy z gabinetu.
-German, ja nie mogę w to uwierzyć ! - podzieliłam się myślami z moim ukochanym
-Ja też nie... - powiedział całując mnie w czoło
Weszliśmy jeszcze do apteki po witaminy i wróciliśmy do domu. Podróż autem trwała w milczeniu. Weszliśmy do domu. Przy drzwiach przywitała nas Violetta.
-Angie - powiedziała radośnie - I jak będę miała siostrę czy brata ? - zapytała
Nic nie odpowiedziałam spojrzałam na German. Pewnie każda przyszła matka cieszyła by się, że będzie mieć bliźnięta, ale ja nie koniecznie.
-Tak Vilu - odparł i popędził za mną, gdyż zwiałam do sypialni
-Ale co tak ? Brata czy siostrę ? - pytała z bezradności, ale odpowiedzi na swoje pytanie już nie uzyskała
Zamknęłam szybko za sobą drzwi i siadłam na rogu łóżka. Chwilkę po mnie wszedł do sypialni mój przyszły mąż.
-Angie, ja też się boję ! - powiedziała, widząc, że zaraz się rozpłaczę
Wtuliłam się w niego.
-Obiecaj mi, że nigdy mnie nie zostawisz samej ? - powiedziałam i popatrzyłam w te jego piękne oczy
-Obiecuję ! - powiedział i mocno mnie przytulił
Nagle usłyszeliśmy grzmot pioruna. Przestraszyłam się i rzuciłam się ponownie w jego objęcia.
-Boisz się burzy ? -spytał, lekko rozbawiony moją reakcją
-No tak... i dzieci chyba też, bo niesamowicie kopią ! - zaśmiałam się
-A mogę dotknąć ? - zapytał niepewnie
-Tak
Oparłam plecy wygodnie o poduszki. German nieśmiało dotknął brzucha.
-Cześć kochani ! - powiedział do wypukłości
-German, jak ich nazwiemy ? - zaytałam
-Nie wiem, może dziewczynkę Clarisa ? - zaproponował
-A chłopca Dylan ? - odpowiedziałam pytaniem na pytanie
Oboje pokiwaliśmy głowami. German zbliżył swoją twarz do mojej i leciutko mnie musnął swoimi wargami. Chciał uczynić to jeszcze raz, ale nie zdążył. Znów usłyszeliśmy grzmot. German odskoczył ode mnie i pobiegł do okna. Zorientował się, że piorun uderzył w drzewo i na skutek tego przewróciło się.
-Co się stało ? - zapytałam niepewnie
-Po drugiej stronie ulicy drzewo się przewróciło - powiedział podchodząc do mnie i całując mnie w czoło - -Ale nic się nie martw, jestem z tobą ! - odparł
-Kolacja ! - usłyszeliśmy krzyk Olgusi
-To mówimy im też o dzieciach ? - zapytałam
-Tak... i o zaręczynach ! - upomniał się
Zeszliśmy po schodach. Olga postawiła właśnie na stole ostatnie naczynie. Zajęliśmy swoje miejsca. Czekaliśmy na ciszę. German pokiwał mi głową i oboje wstaliśmy.
-Mamy Wam coś do ogłoszenia... - zaczął niepewnie mój narzeczony
Czułam na sobie wzrok reszty domowników.
-Dobra to pierwsza wiadomość - zaręczyliśmy się ! - powiedział wesoło mój oficjalnie już narzeczony
Olga miała już do nas podbiec i nas uściskać, ale zatrzymałam ją...
-Olgo poczekaj jeszcze coś ! - uspokoiłam gosposie
-Co jeszcze ? - oburzyła się z lekka 
-Będziecie wszyscy musieli nam pomagać, gdyż będziemy mieli dwa razy więcej roboty przy dzieciach ! - wydusiłam to z siebie
-Jak to,... znaczy ? - nie dowierzała Vilu
-Będziesz miała siostrę i brata ! - wytłumaczył jej German
Ramallo podszedł do mojego partnera.
-No gratuluje German ! - powiedział przytulając go i skacząc wokół niego
-Angie, tak się cieszę ! - pogratulowała mi Violetta
-Gratuluję ci, widzisz Ramallo też powinien mi się kiedyś oświadczyć ! - ścisnęła mnie mocno gosposia
Podczas przyjmowania pogratulowań usłyszeliśmy głośny dźwięk pioruna i ....
***
Był sporo komentarzy, że bliźnięta, że chłopiec, że dziewczynka i macie parkę ! ;-P
Przypadło wszystkim do gustu ?! Mamy nadzieję, że tak !
Co zrobi piorun ? Haha ! Oj coś złego !
Klara & Oliwia :***
PS Dziękujemy za pomysły na imiona ;*
PS2 Przepraszamy, że tak dużo dialogów ;)

Ważne !

Głosy są bardzo podzielone ! :-/ Nie zadowala nas to i chyba na prawdę zrobimy bliźnięta ! No cóż... Angie będzie miała sporo obowiązków... Ale mamy nadzieję, że przynajmniej w taki sposób was usatysfakcjonujemy :*** Możecie komentować tutaj naszą decyzję i podawać imiona ;-) Czyli dziewczynka i chłopiec !
Pozdrawiamy Klara & Oliwia :***

KOMENTUJCIE ! BO ZARAZ BĘDZIE ZA PÓŹNO, ZA GODZINĘ ZABIERAMY SIĘ ZA PISANIE NEXTA ! JESZCZE MACIE SZANSĘ !

Rozdział 39

Nagle poczułam..... pchnięcie i ból. Po chwili powróciłam do rzeczywistości. Nie leżałam pod autem, tylko w objęciach Germana.
-Angie, nic ci nie jest ? - powiedział leżąc na jezdni a ja na nim
-Nie... - powiedziałam i zaczęłam płakać
-Kochanie wstańmy lepiej... - podał mi dłoń i boje wstaliśmy
Rzuciłam mu się w ramiona. Nie chciałam go puścić.
-Dziękuje - wyjąkałam
-Angie, wracajmy do domu. Na pewno jesteś zmęczona i głodna.
-Dobrze
Postawiłam jeden krok, ale nogi miałam jak z galarety, uginały mi się.
-Angie, dasz radę iść ? - zapytał patrząc na mnie
-Nie...
German wziął mnie na ręce. I przez całą drogę niósł. W jego ramionach czułam się bezpiecznie. Szliśmy 30 minut. Gdy dotarliśmy do domu, Violetta, Olga i Ramallo szukali nas po całym domu.
-Dasz radę stanąć ? - zapytał niepewnie
-Tak, dziękuje ! - powiedziałam i pocałowałam go w policzek
-Tato, Angie ! Gdzie wyście byli ? - mówiła Violetta, która widocznie zamartwiała się o naszą nieobecność
-Angie, by auto przejechało - powiedział przejęty German
-Ale nic mi nie jest - oznajmiłam domownikom
-Powinnaś odpocząć - doradził mi
-Nie, wszystko jest, w porządku, poza tym o 15.00 mam wizytę u ginekologa.
-Angie to w takim razie, do wizyty masz 7 godzin i możesz odpocząć ! - dopowiedziała Violetta
-Ah... najwidoczniej wszyscy wiedzą co jest dla mnie najlepsze ! - powiedziałam sarkazmem i skierowałam się do naszej sypialni
Siedziałam tam i się nudziłam. Wydarzenia z przed godziny były dla mnie szokujące, ale szybko poprawił mi się humor, gdy pomyślałam o moim śnie.
-Księżniczko, przyniosłem ci śniadanie ! - powiedział mój przyszły mąż kładąc mi na kolanach tace
-Dziękuje, ale mogliście mnie zawołać - odparłam smarując naleśnika dżemem truskawkowym
-Smacznego ! - powiedział
-German a kiedy im powiemy, że się zaręczyliśmy ? - zapytałam
-Może dzisiaj na kolacji ? - zaproponował
Pokiwałam głową na znak, że się zgadzam i zabrałam się do jedzenia. Po skończonym posiłku poszłam się odświeżyć. Wzięłam szybki prysznic. Ubrałam zwiewną bluzkę, dżinsy. Związałam moje włosy w koka i zrobiłam sobie lekki makijaż. Zeszłam po schodach w dół, gdzie zastałam mojego partnera.
-Angie, jedziemy ? - zapytał
-Tak - uśmiechnęłam się
Wzięłam jeszcze torebkę wiszącą na haku w przedpokoju i wyszliśmy. Wsiedliśmy do czarnego auta.
-Myślisz, że poznamy już płeć ? - zapytał German obracając kierownicę do skręcenia w lewo
-Wiesz to 5 miesiąc, więc raczej tak, ale teraz już patrz na drogę miśku ! - powiedziałam mu, gdy kątem oka popatrzył na mnie
Reszta drogi minęła w ciszy, no prawi ciszy. Słychać było tylko, ciche radio.
-Dzisiaj w Buenos-Aires możliwe są opady deszczu i burza. Zaradzamy nigdzie nie wychodzić - powiedziała radiowa pogodynka, którą właśnie wyłączył German
-Jesteśmy ! - odparł
Wysiadłam z samochodu i udaliśmy się w stronę poczekalni, gdzie usiedliśmy i czekaliśmy na swoją kolej. Po 10 minutach wypadła nasza kolej i pielęgniarka mnie zawołała.
-Pani Angeles Saramego - powiedziała
Wstałam z siedziska i udałam się z moim Germusiem do gabinetu lekarki.
-Angie ! - przywitała się ze mną, najwyraźniej dobrze mnie zapamiętała, jak pojawiłam się tu pierwszy raz
-Cześć ! - powiedziałam uśmiechając się
-To jest zapewne szczęśliwy tatuś, któremu parę miesięcy temu bałaś się powiedzieć o ciąży ? - zapytała
-Tak a teraz jesteśmy szczęśliwi i zaręczyliśmy się ! - powiedział German
-Dobrze gratuluję wam, ale nie przedłużając wizyty i nie powiększając kolejki, przejdźmy do badania USG.
-Okey - powiedziałam
Położyłam się w wygodnej pozycji i po chwili poczułam zimny żel, który lekarka szybko rozsmarowała. German uważnie przypatrywał się monitorowi, na którym po chwili pojawiły się biało-czarne kropki, kreski... Przejeżdżając dżojstikiem moja koleżanka zapytała ważne dla nas pytanie.
-Chcecie poznać płeć ?
W tym samym czasie z Germim wypowiedzieliśmy :
-Tak !
-No to gratuluje będziecie mieli...
***
SYN CZY CÓRKA ? Piszcie w komciach ! Większość zdecyduje ! (Myślałyśmy o synu, wszędzie jest córka, ale wy decydujecie :-) Tylko anonimki nie spamujcie co minutkę ! *.*)
O co chodzi z pogodą ? - dowiecie się w nextcie
Widzicie nie zabiliśmy jej ! Mamy dobre ♥
Klara & Oliwia :***
 PS
Dziękujemy za 10000 wyświetleń ! Na prawdę nie spodziewałyśmy się ! Jak zakładałam bloga, to myślałam, że nigdy tyle nie osiągnę ! Zaskoczyliście mnie ! To wszystko dzięki Wam ! Jeszcze raz Wam dziękujemy i zapraszamy jutro na nowy rozdział, jak będzie dużo komentarzy to jutro nie pojawi się 1 rozdział a 2 !
Klara~Oliwia :***

Rozdział 38

Zamknęłam drzwi na klucz i płakałam. Jak ona mogła mi tak zrobić ! Jest moją matką, powinna mnie wspierać, dobrze wie, że jestem w ciąży, że to zły okres, żeby mnie złościć. German dobijał się do drzwi kilka godzin, ale w końcu zrozumiał, że chcę pobyć sama... Jestem rozdarta. Usiłowałam się z moimi myślami jeszcze kilka godzin, aż usnęłam.
''Obudziłam się, stałam przed ołtarzem, na przeciwko Germana. Mój uśmiech znikł, gdy za Germanem pojawiła się moja mama. 
-Mówiłam ci, że to nie jest dobry pomysł, na ślub z nim... - znów zaczęła ten sam temat
-Mamo, ja go kocham... - powiedziałam ze łzami w oczach
-Pożałujesz tego ! - powiedziała i roztargała moją śnieżno białą suknię
Byłam zrozpaczona, że zepsuła mi ten wyjątkowy dzień w życiu. Gdy wypowiedzieliśmy magiczne tak, z podziemi wyjawiła się Marija.
-Siostrzyczko... - nie dałam jej skończyć
-Przepraszam, wiem, że nie powinnam, ale ja na prawdę się zakochałam. Spodziewam się z nim dziecka jest dla mnie wszystkim. - zaczęłam się tłumaczyć
-Siostrzyczko, daj mi skończyć. Nie mam nic do ciebie, do was i waszego dziecka. Kocham cię siostro. Życzę wam szczęścia ! A mamą się nie przejmuj, ona w końcu zrozumie. Jeżeli nie wybierzesz miłości, to będziesz cierpieć. Ciesz się teraz tym pięknym dniem. Ucałuj ode mnie Violettę. A to jest mój prezent dla ciebie.
-Też cię kocham...
Zanim się obejrzałam Marija znikła a moja brzydka, potargana sukienka zmieniła się w zupełnie nową i nie naruszoną...''
Obudziłam się z wielkim uśmiechem na twarzy. Popatrzyłam na zegarek elektroniczny, wskazywał godzinę 7.00. Wstałam z łóżka, jak poparzona. Otworzyłam drzwi i szybko chciałam znaleźć Germana, ale nigdzie go nie było. Szukałam go dosłownie wszędzie, ale pustka... Wzięłam szybki prysznic, przebrałam się w świeże ciuchy i znów poszłam na wędrówkę po domu. W kuchni zastałam Olgę, ale nie Germana. Wzruszyłam ramionami i poszłam dalej. Zapukałam do jego gabinetu, ale tam też go nie zastałam...
Lekko przestraszona wyszłam przed dom. Zaczęłam się rozglądać w prawo i w lewo. Postanowiłam się przejść. Może znajdę go gdzieś po drodze...

German

Spałem dzisiaj w jednym z pokoi gościnnych, nie dziwie się Angie, że tak zareagowała. Obudziłem się około 7 rano i wyszedłem do ogrodu, przespacerować się. Chodziłem z 20 minut. Potem wróciłem do domu. Na dworze, zrobił się chłodno. Zacząłem szukać Angie po całym domu.

-Viletta, widziałaś gdzieś Angie ? - zapytałem córkę, którą spotkałem na korytarzu na piętrze

-Nie...

Co raz bardziej się o nią obawiałem. Może wyszła na spacer ?! Wyszedłem przed dom. Zacząłem spacerować po parku i ulubionych miejscach Angie. Słychać było świergot ptaków. Przeszedłem przez jedno skrzyżowanie, drugie... Znalazłem się na pasch, które szybko przeszedłem na zielonym świetle. Po 30 minutach spaceru, już miałem się poddać i wrócić do domu, ale ujrzałem ją, we własnej osobie. Przechodziła właśnie przez pasy.

-Angie ! - krzyknąłem

Kobieta zaczęła się rozglądać i mnie szukać.

Angie

Usłyszałam wołanie Germana, ale skąd pochodzi ? Obróciłam się i ujrzałam Germusia (xd). 

-Angie, Angie ! - zaczął się drzeć 

Obróciłam się w lewo i ujrzałam czerwone auto, pędzące we mnie ze 100 na godzinę. Chciałam uciec, ale moje ciało odmawiało posłuszeństwa. Nagle poczułam.....

***

Wiemy, że krótki... :-(

I co z Angie ?

Hm... razem z Oliwią chcemy brzozową trumnę. I WiFi, abyśmy napisały nexty... :-)

 

Rozdział 37 * Mały bonusik

Nie usłyszeliśmy tego i dalej kontynuowaliśmy. Po chwili German odsunął się ode mnie jak oparzony. Nie wiedziałam o co chodzi. Okrył mnie szybko kocem. Odwróciłam się w drugą stronę i ujrzałam.... Violettę, Olgę i moją mamę. Myślałam, że się spalę ze wstydu ! Okryłam się jeszcze bardziej dokładnie tym kocem, gdyż pod spodem miałam tylko samą bielizną. German nie wiedział co powiedzieć. Najwyraźniej przybyli goście widzieli trochę dużo... za dużo !
-Angie, babcia przyszła do ciebie ! - powiedziała i pospiesznie wyszła chichocząc pod nosem
-Córeczko... Jak tak możesz ! Ty nie powinnaś jesteś w ciąży ! - wyzywała
-Proszę pani.... to jest ich sypialni i mają tu chwilę dla siebie ! A dodam jeszcze, że ponoć dziecko rozwija się szybciej, jeżeli.... - nie dane było dokończyć Oldze
-Jak możecie mnie tak traktować ! Jestem jej matką i tak samo martwię się o nią....
-Nie przeszkadzajcie sobie ! - wspomniała gosposia i zamknęła drzwi. Dalej kłóciła się z Angelicą.
Spojrzałam przerażona na Germana.
-Kochanie, wszystko w porządku ? - zapytał głaszcząc mnie po policzku
-N... nie wiem. Ja nie chcę jej widzieć ! - wybuchnęłam płaczem
-Nie płacz ! Jak ty cierpisz, cierpię i ja.... - tłumaczył
Po chwili mocno mnie przytulił. Spojrzałam mu w oczy.
-Dziękuje - uśmiechnęłam się
German zbliżył swoją twarz do mojej, ale się odchyliłam.
-Coś nie tak ? - zapytał
-Poczekaj ! - powiedziałam
Wstałam z łóżka, okrywając się dalej kocem i zamknęłam drzwi na klucz.
-Teraz nam już nikt nie przeszkodzi - zaśmiałam się
Wskoczyłam na łóżko i zrzuciłam z siebie przykrycie. Znów zamorzyłam usta w jego. German zaczął lekko muskać moją górną wargę.
-Obiad ! - zawołała gosposia
-Nie... no znów nam ktoś przeszkadza ! - zdenerwował się - Następnym razem zabieram cię do hotelu ! - zaśmiał się
Wstał z łóżka i założył swoją koszulę. Ja natomiast ubrałam na siebie sukienkę.
-German pomożesz mi ją zapiąć ? - zapytałam
-Tak ! - mężczyzna podszedł do mnie i zapiął suwak, całując mnie przy tym w szyję.
-Nie, German ! Jestem bardzo głodna ! - odwróciłam się do niego i poprawiłam mu fryzurę - German idź lepiej umyj twarz, jesteś cały w mojej szmince ! - powiedziałam i zaczęłam się śmiać
Rozczesałam na szybko włosy i wyszłam. Na sam widok mojej mamy odechciało mi się jeść.
-Córeczko, przepraszam ja nie... nie chciałam ! - zaczęła mnie przepraszać
-Mamo ja nie... - nie skończyłam
-Angie, chyba musisz zrobić drugą taką kartkę ! - powiedział mój narzeczony, ale gdy ujrzał swoją teściową umilkł
-Córko, jak w ogóle możesz z nim to robić ! Wiesz, albo nie, nie przepraszam cię, nie mam za co ! Musisz wybrać, albo ja albo on ! - wskazała palcem na niego i wyszła z wielkim trzaskiem drzwi
Nie wytrzymałam i się rozpłakałam. Z bezradności pobiegłam do sypialni. Zamknęłam drzwi na klucz i płakałam. Jak ona mogła mi tak zrobić !
***
Hah to taki mały bonusik od nas z Klarą!
Za jutrzejszy rozdział nas zabijecie !
Oliwia :*** & Klara

Rozdział 36

-Ja otworzę! - powiedziałam i podeszłam do drzwi

Przed moimi oczami ujrzałam.... wysokiego mężczyznę. Miał blond włosy i niebieskie oczy. 

-Prze...przepraszam kim pan jest ? - zapytałam nieznajomego

-Ja jestem wujem Violetty ! - powiedział śmiało

Mężczyzna miał około lat 30, ubrany z niebieską koszulę, która podkreślana jego oczy, czarne dżinsy i granatową marynarkę.

-Aha - powiedziałam - German ! - zawołałam chłop... znaczy narzeczonego

Mój ukochany znalazł się przy mnie w niecałe 10 sekund.

-Sebastian ! - zawołał, wyczułam w jego głosie, że coś nie jest zadowolony, ale próbował to zakryć

-Cześć kuzynie ! - powiedział wesoło

Facet wniósł swoją wielgaśną walizkę. Zdjął swoje okulary przeciw słoneczne i wręczył mi je do rąk.

-Masz ten zaszczyt potrzymać moje okularki kochanie ! - powiedział podnosząc brwi - Zaraz skarbie kto ci to zrobił, z kim jesteś w ciąży ? - spojrzał na moją wypukłość 

Nic się nie odezwałam. German objął mnie ramieniem.

-To moje kochanie Angie ! - powiedział poważnym głosem, ale również zazdrosnym - A to ja zrobiłem - dopowiedział

-Dobra, wiesz, gdybym cię wcześniej spotkał nie musiałabyś wychowywać teraz tego dzieciaka i nie zmarnowałabyś swojej pięknej figury ! - oznajmił mi po czym objął mnie jedną ręką - Zobaczysz, jeszcze do mnie przybiegniesz. Dziecko to nie problem, są domu dla dzieci... opiekunki ah no i zawsze dziecko może wychować samotnie ojciec ! - powiedział wskazując German

Mój partner kipiał ze złości, myślałam, że zaraz się przegotuje i wybuchnie, niczym bomba atomowa.

-Taa... raczej nigdy bym go nie zostawiła. Kocham go ! - pocałowałam ukochanego w policzek

-Zastanów się jeszcze najdroższa ! 

-Nigdy ci jej nie odstąpię ! - robił się co raz zazdrośniejszy

-Ej no ! Ja nie jestem żadną rzeczą, którą się komuś oddaje lub kradnie ! - powiedziałam udając obrażoną

-Przepraszam kochanie ! - powiedział Germi do mnie - A tak właściwie Sebastian, to po co tu przyjechałeś?

-Mam nową rolę w filmie i postanowiłem się tutaj ,,przechować'' ! 

-A może ja cię nie chcę tutaj ?

-Daj spokój Germanie ! Tak w ogóle to gdzie ta twoja służba ! Służba, służba ! - zaczął się drzeć

Nie wiedziałam co za bardzo zrobić ze sobą... No, ale nie ważne... Do pomieszczenia wparowała Olga.

-Tak proszę pana ? 

-Co to za monstrum ?! - wytrzeszczył oczy patrząc na gosposie

-Ah mówi pan pewnie o Ramallo... Kocham tego monstruma... - wyznała  

-Dobra skończ już blondynko i idź zanieś moje walizki do jednego z gościnnych pokoi, ale wybierz mi ten z najwygodniejszym łożem... 

-Panie co pan ! Ja nie jestem czyimś sługą ! - powiedziała i napięcie opuściła przedpokój

-No to wypadło na ciebie kuzynie, ty musisz zanieść mi walizki, reszta jest w samochodzie ! 

-Chyba sobie żartujesz !  - wypalił śmiejąc się

-No raczej ciężarna tego nie zrobi !

-Nikt tego nie zrobi, ponieważ w trybie pilnym opuszczasz ten dom ! - wkurzył się

-Tato, co się tak wydzierasz ? - zapytała Violetta, schodząc po schodach - A wujek Sebastian - westchnęła oschle - Angie, możesz do mnie przyjść ? - zawołała mnie

Zmyłam się z holu i poszłam do pokoju za Vilu. Weszłam szybko do pomieszczenia.

-Vilu dziękuje ci ! - powiedziałam

-Wiem, wujek jest paskudny ! - zachichotała

Nagle usłyszeliśmy krzyk...

-Wynoś się ! - krzyknął

-Już ! Masz taką posiadłość a 4 metrów nie chcesz odstąpić ! Poskarżę się twojej mamie ! - wrzasnął i usłyszałyśmy huk (to drzwi)

-Violu, stęskniłam się za tobą ! - westchnęłam

-Ej, czekaj co to za pierścionek ? - zapytała

-Nic... Violu a co, kogo wybrałaś w końcu ?

-Leona ! Kocham go i... nie chcę go stracić ! Całowaliśmy się wczoraj !
-Co !? Z kim się całowałaś !? - zdenerwował się German

-Tato to nie tak...

-A jak ?!
-German odpuść jej ! - powiedziałam broniąc siostrzenicę

-Tato, ale wiesz co... Z drugiej strony to jak możesz !? Sam całujesz się z Angie ! 

-Nie zmieniaj tematu !

-Tato ! Obściskujesz się z Angie, nie wnikam już co jeszcze robicie ! Ale ja tylko się pocałowałam a nie... 

-Nie kończ ! - rzekłam do Vilu

-German proszę, odpuść jej ! A ty ile miałeś lat, jak pierwszy raz się pocałowałeś z Mariją ? 

-Ja.... - nie dokończył, po prostu wyszedł z pomieszczenia

Popędziłam za nim. Mężczyzna poszedł do sypialni. 

-German, ja... - nie dane było mi skończyć

-Angie ja nie umiem zrozumieć, że ona dorasta... Ona zawsze będzie dla mnie moją maleńką córeczką... - tłumaczył

-Wiem...

-Przepraszam cię, za to jak cię traktowałem przy Sebastianie... On zawsze dostaje to co chce. Nie chcę cię stracić, znowu !

-Nigdy mnie nie zdobędzie, moje serce należy do ciebie !

Germi zbliżył swoją twarz do mojej , brakowało kilka milimetrów, które szybko zdobyłam. Doszło do pocałunku. Ten pocałunek był pełen namiętności i uczuć. Po chwili German położył mnie na łóżku. Nie przestawał mnie całować. Czułam się kochana. Obróciłam strony i tym razem ja leżałam na nim. German zatopił swoją jedną rękę w moich lokach a drugą przytrzymywał mnie w tali. Zaczęłam rozpinać jego liliową koszulę. Gdy już namęczyłam się i rozpięłam poczułam jak, ukochany rozpina mi zamek z tyłu, od sukienki. Oddawałam pocałunki. Nagle odsunęłam się, by odsapnąć.

-Coś nie tak ? - zapytał lekko wystraszony

-Nie - uśmiechnęłam się i położyłam głowę na torsie mężczyzny

Po chwili odpoczynku podniosłam się z niego i spojrzałam mu głęboko w oczy. Znów zbliżyłam nasze usta. German przewrócił mnie na bok i powoli zsunął mi kieckę. 

-Mogę ? - ktoś zapukał i nie czekał na ,,proszę''

Nie usłyszeliśmy tego i dalej kontynuowaliśmy. Po chwili German odsunął się ode mnie jak oparzony. Nie wiedziałam o co chodzi. Okrył mnie szybko kocem. Odwróciłam się w drugą stronę i ujrzałam....

***

Kto przeszkodził Germangie w łóżku ? ♥

Polubiliście Sebastiana ? Ps nie martwcie się jeszcze wróci !

Co z dzieckiem ?

Jaka ma być płeć i imię ?

Za jakie kolwiek błędy przepraszamy, ostatnio piszemy w nocy...

Klara & Oliwia :***

Jeżeli nie pojawi się 15 komentarzy to przestajemy pisać :-( Niektórzy czytają a nie chce im się już napisać parę słów ! A nas to motywuję i nabieramy weny. :'( Anonimy wy też piszcie to ważne !

Rozdział 35

-Angie, znaczy Angeles zostaniesz moją żoną ? - zapytał - Uczynisz mi ten zaszczyt ? - dopowiedział
-Ja nie wiem... - powiedziałam smutno, po wydarzeniach z ostatnich miesięcy... eh bałam się - to chyba za szybko
-Przepraszam cię, mogłem pomyśleć o tym... Zastanów się - powiedział uśmiechając się
-Dobrze !
-To jak się już zastanowisz to wiesz...
-Ale tak !
-Co tak, wiem zgadzasz się na zastanowienie... Okey !
-German ! Zgadzam się ! Chce za ciebie wyjść !
-Naprawdę ? - niedowierzył
-Tak ! Kocham cię !
Mężczyzna założył mi na palec piękny pierścionek. Byłam pod zachwytem jego gustu. Niespodziewanie skradł mi pocałunek na ustach.
-Kocham cię Angie ! - powiedział muskając moje usta
Nagle do gabinetu weszła Violetta.
-Nie, no... naprawdę kupie ci dzwoneczek i kartkę na drzwi na lepię ,,Pukać !!!
 -Oj dobra już tato, obiad musicie sobie odgrzać. I cały dom macie dla siebie, ja idę z Leonem na spacer, Olga i Ramallo jadą na zakupy ! Nie będzie nas około 3 godzin ! Papa gołąbeczki kochane ! - posłała nam całusa
Po chwili usłyszeliśmy trzaśnięcie drzwi. Co oznaczało, że najwyraźniej wyszli.
-German mam do ciebie prośbę - powiedziałam
-Jaką ? - zdziwił się
-Dam ci klucz do mojego mieszkania i przywieziesz mi moje ciuchy ? - zapytałam ładnie
-No dobrze, ale co dostanę w nagrodę ?
-Całusa, pasuje ?
-Pasuje ! Ale zrobisz jeszcze kartkę na drzwi ,,Pukać'' Zgoda ?
-Zgoda !
Gdy upewniłam się, że Germi zamknął oczu, zbliżyłam się do niego i... dmuchnęłam mu w twarz.
-Ej co to było ? - zapytał zaskoczony
-Nic ! Teraz zrobię ci tą kartkę, a później druga połowa zapłaty !
-Eh ! Oj niech ci już będzie... - mruknął pod nosem i wyszedł z domu
Wreszcie moje życie zaczyna się układać ! - pomyślałam
Wyjęłam z szafki biurka białą kartkę, czerwony flamaster. Otworzyłam pisak i drukowanymi literami napisałam ,,PUKAĆ''. Pisząc to słowo śmiałam się ,,jak głupi do sera''. Na koniec wzięłam jeszcze taśmę i ucięłam po kawałku. Po 5 minutach obwieściłam, że to koniec mojej pracy. Byłam strasznie głodna, ale nie miałam ochoty na kurczaka. Postanowiłam sobie przyrządzić kanapkę z szynką, sałatą i serem zółtym. Gdybym nie była w ciąży pewnie nigdy bym sera nie tknęła... Po najedzeniu się napiłam się tylko soku jabłkowego i ruszyłam do salonu, gdzie włączyłam sobie jakiś durny film. Jego fabuła mnie tak zanudziła, że zasnęłam.

German

To mieszkanie mnie przeraża i pomyśleć, że była tu więziona przez 6-5 dni... Powędrowałem do sypialni. Znalazłem tu niezły bałagan... Otworzyłem szafę, było tu naprawdę wiele ciuchów ! W koncie stały 2 walizki. Poskładałem ciuchy i wsadziłem je do toreb. Niestety, ubrań nadal było dużo, a walizki ledwo się dopięły. Popakowałem resztę do różnych toreb i plecaków. Posprzątałem wokół jeszcze. Spojrzałem na zegarek 17.00. Czyżby zeszły mi tu, aż 2 godziny ?! Zniosłem bagaż do samochodu i wróciłem do domu. Byłem dumny z siebie dumny, że podołałem tak trudnemu wyznaniowi. Otworzyłem drzwi. Już miałem zamiar się wydrzeć ,,Chce mojego buziaka!, ale zastałem, jak moje ,,kochanie'' śpi na sofie w salonie... Rozmarzyłem się patrząc na nią. Musnąłem ją w czoło. Tak słodko spała... Nie chciałem jej obudzić, ale tutaj by się nie wyspała. Wziąłem ją ostrożnie na ręce i zaniosłem do mojej sypialni. Położyłem ją ostrożnie. Przykryłem i musnąłem kącik jej usta. Zszedłem po schodach. Zabrałem jej torby z ciuchami i po cichu zaniosłem do naszej sypialni. Nie mogłem się powstrzymać, tak słodko spała. Nagle usłyszałem otwierające się drzwi. Przestraszony zbiegłem w dół. To byli Ramallo i Olga.
-Panie, Germanie znów w czyść przeszkodziliśmy ? - zapytała smutno gosposia
-Nie, nie Angie zmorzył sen... - wytłumaczyłem
-Zaraz, zaraz Germanie a co to za kartka na drzwiach ? - wskazał Ramallo białą kartkę z czarnym napisem
-Nie daliście mi wyboru, nie umiecie pukać to proszę ! - powiedziałem ironicznie
-Zaraz, co to !? Kurczak nie zjedzony ? - krzyczała przerażona Olga z kuchni - Angie powinna teraz jeść dużo, w końcu je za dwie osoby !
Wtem do domu przyszła Violetta. Spojrzała na drzwi i parsknęła głośno śmiechem.
-Wiecie co mam dla was jeszcze jedną wiadomość !
Wszyscy odpowiedzieli mi miną ,,Jaką wiadomość?''
-Otóż kartka zniknie dopiero, gdy nauczycie się pukać ! Tak puk, puk ! - powiedziałem i ruszyłem do łazienki, gdzie wziąłem długą, odprężającą kąpiel
Po ubraniu się w pidżamę delikatnie wszedłem do łóżka. Pocałowałem w policzek moją narzeczoną♥ i zmęczony, nadmiarem wrażeń zasnąłem...

Angie

Obudziłam się bardzo wypoczęta. Czułam, że żuję ! Zerknęłam na elektroniczny zegarek : 8:07. Nie chciało mi się zwlekać z łóżka. Popatrzyłam na mojego przyszłego męża. Spał. Nie chciałam go obudzić. Położyłam głowę na jego torsie. Przyglądałam mu się z uważną ciekawością, aż w końcu otworzył swoje czkoladowe ,,paczdełka''. Przywitałam go gorącym pocałunkiem.

-To za przywiezienie mi ciuchów ! - uśmiechnęłam się

-Kocham cię ! - szepnął mi do uszka

Położyłam się na mojej połówce łoża. Zamknęłam oczy i rozmarzyłam się... Moje rozmyślenia o wszystkim, przerwało dziwne uczucie panujące w środku brzucha. 

-Kopnęło ! - powiedziałam głaszcząc się po brzuchu

-Na prawdę ? - zapytał

-Zobacz sam ! - wzięłam jego dłoń i położyłam na docelowym miejscu

-Jak ją lub jego nazwiemy ? - zapytał głaskając mój brzuch

-No nie wiem... - powiedziałam poprawiając moje rozczochrane, bujne loki

-Angeles a co powiesz na Spohie lub Lucasa ? - zapytał mój partner

-Piękne imiona ! - uśmiechnęłam się do niego i wtuliłam 

German nie zabierał ręki z mojego brzucha, jego głaskanie bardzo mnie uspokoiło, tak samo jak dziecko. Przestało już kopać.

-Aha... German za 2 dni idę do ginekologa !

-Dobrze, spokojnie pójdziemy razem... A teraz muszę iść na ważne spotkanie, przepraszam ! - powiedział smutno

-Szkoda, myślałam, że dzisiejszy dzień spędzimy razem ! - zrobiłam podejrzaną minę

-Żałuję, ale na prawdę nie mogę ! 

Przyciągnęłam mężczyznę do siebie i bardzo zachłannie pocałowałam

-Trudno, spędzę trochę czasu z Violettą ! - powiedziałam

Wyjęłam z walizki moja ulubioną różową sukienkę, sandałki na płaskim obcasie. Zabrałam cichy do łazienki i wzięłam szybki prysznic. Wysuszyłam włosy suszarką i ubrałam się. Fryzury żadnej nie zrobiłam, tylko zostawiłam moje loki spuszczone na moje ramiona.Zrobiłam jeszcze lekki makijaż i zeszłam na dół. 

-Ależ panienka pięknie wygląda ! Najwidoczniej ciąża pani służy ! - odparła uśmiechając się

-Dziękuje ! 

Zajęłam miejsce obok mojego męża i zaczęłam jeść jajecznicę. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi.

-Ja otworzę! - powiedziałam i podeszłam do drzwi

Przed moimi oczami ujrzałam....

***

Hah i co ujrzała !? He....

Nie zrobimy wam tego i jeszcze ich nie rozdzielimy ! Może dopiero po porodzie... ! Czyli jeszcze długo ! Cieszcie się za nasze dobre serca !

Klara  & Oliwia :***

Zapraszamy na hersim.blogspot.com !
www.facebook.com/GermangiePOLSKA 
Zapraszamy ! Strona na facebooku o Germnagie !

Rozdział 34

Idąc spotkałem..... Angelice. Szybko wszedłem do pierwszego lepszego sklepu, okazało się, że był to sklep z artykułami dla dzieci. Postanowiłem, więc przy okazji coś kupić. Przeglądałem, te wszystkie rzeczy i przypomniało mi się, jak Violetta była maleńka... To był czas ! Postanowiłem kupić białe śpioszki w beżowe misie. Były cudowne. Dokupiłem do tego WIELKIEGO, pluszowego misia. Po zakupach udałem się do domu. Będąc 2 metry przed domem zorientowałem się, że za mną idzie Angelica. Wbiegłem szybko na posesje i do domu.
-Cześć tato ! - przywitała się moja córka jedząc kabanosa
-Violu, Angie jeszcze śpi ? - zapytałem
-Tak, jaki fajny misiek, to dla jej, znaczy dla waszego dziecka ? - spytała
-Tak, mam dla niej jeszcze jedną niespodziankę... Aha i uważaj przed domem kręci się jej matka !
-Ja nie chce jej znać po tym co ci zrobiła tato ! - powiedziała zrozpaczona
-Wiem kochanie ! - pocałowałem córkę w czoło i oddaliłem się do mojego gabinetu
Na biurku leżała karteczka :

Panie Germanie !

Pojechałem po pańskie auto !

                                Ramallo

Jaki ten mój przyjaciel jest uczynny ! - zaśmiałem się sam do siebie

Zasiadłem za biurko i 4 godziny ślęczałem nad ważnymi papierami.

<8 godzin później>

Angie

Obudziłam się jak nowo narodzona... Ale zaraz gdzie ja jestem ? Czy doszło do ślubu, czemu jestem w samej halce ? Nagle spostrzegłam się, że jestem w sypialni, w sypialni nikogo innego jak Germana. Ulżyło mi, już myślałam o najgorszym... Rozciągła się. Chciałam zejść na dół, poszukać German, ale obawiałam się, że wyjść w samej halce to głupio. Pod halką miałam samą bieliznę co nie ułatwiało sprawy. W tym domu w ogóle już nie było moich ciuchów. Nie wiedziała co zrobić. Wtem wpadłam na genialny pomysł. Zajrzałam do szafy Germana i wyjęłam jego szlafrok. Założyłam go i ... wpadłam. Wyglądałam przekomicznie. Za duże rękawy, podwinęłam go łokci. Długość sięgała mi do kostek. Wyszłam z pokoju na bosaka. Nie wiedziałam za bardzo gdzie iść. Po chwili postanowiłam, że zastanę go zapewne w gabinecie. Nie myliłam się, tam go zastałam. Po wypowiedzeniu przez niego cichego ,,proszę'' weszłam do pomieszczenia. Mój szwagier uniósł lekko wzrok znad kartek i parsknął śmiechem.

-Haha ! Angie, w coś ty się ubrała ? - nie mógł przestać się śmiać 

-No, bo ja tu nie mam żadnych ciuchów a w samej halce po domu nie będę biegać... - powiedziałam rumieniąc się

-Chodź kochanie do mojej sypialni, znajdę ci coś lepszego... - powiedział 

-Ale zaraz, ja nie chcę, żeby ktoś tu mnie zobaczył taką ! - powiedziałam stanowczo

-Dobrze, ja się rozejrzę i pójdziemy ! Zgoda ?

-Zgoda ! - powiedziałam uśmiechając się

Zanim German wyszedł, podszedł do mnie.

-Masz piękny uśmiech, jest taki promienny ! - z komplementował mnie

-Dziękuje, ty masz za to takie piękne, czekoladowe oczy, gdy się w nie wpatruje czuje motylki w brzuchu ! - opowiedziałam mu o moim problemie 

Mężczyzna zaczął przybliżać się do mnie. Potem poczułam jedynie jego ciepłe wargi na moich. Po tym pocałunku moje wszelkie obawy i zmartwienia znikły. Odwzajemniałam jego delikatne pocałunki, które z czasem zaczęły zmieniać się w co raz bardziej zachłanne. Czułam się kochana. Takiego uczucia brakowało mi przez ostatnie 3 miesiące... Po krótkim czasie German objął mnie w tali i posadził na swoim biurku, przy czym zrzucił wszystkie kartki. Nie chciałam przerywać tej wyjątkowej chwili. Moje marzenia wreszcie się spełniły i nic nie zaprzestało pocałunków, do czasu.... Do czasu, gdy do biura ktoś wszedł. Nie usłyszeliśmy nic, więc dalej kontynuowaliśmy. German zaczął rozwiązywać mi pasek od szlafroku, ale wczas otworzyłam oczu. Moim oczom ukazali się wszyscy mieszkańcy. Niechętnie odsunęłam się od mojego partnera. Domownicy dziwnie się na nas patrzyli, ponieważ byłam bardzo rozczochrana a ,,mój'' szlafrok był prawie ze mnie zrzucony i halka trochę odsłoniła bielizny. Pospiesznie zawiązałam materiałowy pasek. Zacisnęłam wargi. Nie wiedziałam co mam się odezwać. Spojrzałam na Germana. On również był rozczochrany i miał odpiętą całą koszulę.

-No tak... to my może się usuniemy... Chciałam tylko zawołać państwo na kolacje, ale jak się spóźnicie to nic nie szkodzi... Nie przerywajcie sobie ! - powiedziała speszona Olga i opuściła gabinet, mruknęła jeszcze pod nosem - Ciekawe kto to będzie sprzątał ?

-M... - nie wiedział co się odezwać Ramallo

-Wiecie, co może przywieszę na drzwi biura kartkę ,,PUKAĆ'' i dodatkowo przyczepię Wam dzwoneczki... - powiedział ironicznie German

-Dobrze tato, nie przeszkadzajcie sobie, więcej, ale łóżko ponoć jest wygodniejsze od biurka ! - powiedziała moja siostrzenica i wyszła

Ramallo zrobił to samo i zamknął drzwi. Nie wiedziałam co mam zrobić.

-Angie, trochę cię rozczochrałem... - powiedział układając mi włosy

-Ja ciebie też i jeszcze ta koszula. Przepraszam ! - oznajmiłam zapinając mu guziki

Nie wytrzymałam, spojrzałam głęboko w oczy Germanowi i pocałowałam go. German odwzajemnił pocałunek. Ponownie posadził mnie na swoim biurku. Zaczęłam ponownie rozpinać jego koszule, i po co się męczyłam, żeby ją zapiąć ?! Poczułam jego umięśniony tors. German odsunął się ode mnie. Bardzo tego nie chciałam...

-O co chodzi ? - zapytałam zdziwiona, lekko smutna

-Poczekaj ! - powiedział i wyjął z szuflady biurka małe pudełeczko

 Domyślałam się o co może chodzi. Miałam racje. Germi uklęk na jedno kolano i otworzył beżowe pudełeczko.

-Angie, znaczy Angeles zostaniesz moją żoną ? - zapytał - Uczynisz mi ten zaszczyt ? - dopowiedział

***

Czy Angie się zgodzi, czy będzie miała dosyć związków i ślubów przez Alana ?

Czy przeniosą się z biurka na łóżka ? ♥

Czy Alan będzie w kiciu ? 

I czego chce matka Angie ?

Hem....

Oliwia :*** & Klara

Rozdział 33

Płakałam jeszcze 5 minut i zjawił się German. Wstałam.
-German, ja...
-Nic nie mów. Ramallo mi wszystko powiedział, że to nie ty napisałaś list.
-To... to moja matka namieszała ! - rozpłakałam się jeszcze bardziej
-Angie spokojnie, otrzyj łzy, nie warto ich marnować - powiedział, uśmiechnął się i wytarł mi łzy ręką
-Jak ona tak mogła ? Zabrała mi z życia 3 miesiące ! Jeszcze ten Alan...
-Angie, spokojnie. Angie, czyli, że to dziecko jest moja ? - zapytał niepewnie
Wzięłam jego dłoń i położyłam na na jednej falbanie, znaczy na brzuchu.
-Tak, twoje ! - uspokoiłam się trochę, przestałam płakać
Spojrzałam w jego piękne brązowe oczy, rozmarzyłam się...
-German, przepraszam, cię jestem bardzo zmęczona. Nie spałam od 5 dni. Marzę teraz o wygodnym łóżku... Wezmę taksi i pojadę do domu. Zadzwonię to się spotkamy. Dobrze ?

-Nie dobrze ! Wracasz ze mną do domu, nie wytrzymasz teraz w tym domu, jeżeli cię tam trzymał ! - powiedział
-German, ja naprawdę jestem zmęczona psychicznie, jak i fizycznie. Przez te 5 dni, do życia motywowało mnie tylko to dziecko ! - powiedziałam ziewając
-Kochanie wracasz ze mną !
-Nie wiem, czy to dobry pomysł... - nie dane mi było skończyć
German spontanicznie mnie pocałował. Byłam zaskoczona, ale oddawałam pocałunki, równie delikatnie, jak on. Świat przestał istnieć. Liczył się tylko on i ja. Nie obchodziło nas to, że całujemy się w kaplicy. To piękne uczucie jakim jest ,,miłość'' ożywiła się w nas na nowo. Czułam, że czas przestał płynąć. Nie chcieliśmy się od siebie oderwać, ale musieliśmy, bo usłyszeliśmy chrząkanie Violetty.
-Violu, możesz poczekać na swoją kolej, na witanie się z Angie ? - zapytał córkę a na moich policzkach pojawiły się ogniste rumieńce
-Nie, nie mogę ! - powiedziała, po czym podbiegła do mnie i mocno mnie uścisnęła
Pocałowałam ją w czubek głowy, stęskniłam się bardzo za nią. Za naszymi wieczornym pogawędkami na temat Tomasa i Leona.
-Angie! - wymówiła radośnie moje imię - Zaraz, Alan coś ci zrobił ? - wskazała palcem na mój wypukły brzusio
-Nie, to nie jest dziecko Alana...
-Więc kogo ? - zdziwiła się
Nic nie odpowiedziałam, tylko wskazałam palcem na jej ojca.
-Tato, ale jak, gdzie, kiedy ? Czemu mi nie powiedziałeś ? - oburzyła się nastolatka
-To, już nie twoja sprawa ! A nie powiedziałem, ci bo twoje kochana babcia mi powiedziała, że Angie poroniła...
-Nie chce jej od dzisiaj znać ! - krzyknęła lekko dziewczyna
Znowu ziewnęłam, z minuty na minutę czułam się bardziej wykończona.
-Angie, chodźmy, bo zaraz nam tu zaśniesz ! - zachichotała Vilu
Szłam ładnie za siostrzenicą, ale oczy same mi się zamykały.
-Koniec ! - powiedział m... no i właśnie nie wiem czy to tylko ojciec mojego dziecka, czy mój chłopak ? No nie ważne powiedział German♥
-Co ko... - nie dokończyłam, bo German wziął mnie na ręce
Zamknęłam oczy i wtulona w jego klatę zasnęłam...

German

Z trudnością przetransportowaliśmy moją ukochaną do domu. Udało nam się to tak zrobić, że się w ogóle nie obudziłam. 

-Tato gdzie ją zaniesiesz ? - spytała Violetta

-Jak to gdzie, do łóżka ! - powiedziałem

Wszedłem ostrożnie po schodach. Miałem dylemat, gdzie położyć Angie, czy do jej starej sypialni, czy do mojej. Zdecydowałem ! Położyłem Angeles (jakie to piękne imię Angeles :-p) w moim pokoju, na moim łóżku. Zastanawiałem się, czy wyśpi się w sukni ślubnej, ale nie chciałem jej obudzić... Zauważyłem, że ma ubraną jeszcze halkę. Zdjąłem ostrożnie kiece. Rzuciłem gdzieś w róg pokoju. Pocałowałem Angie w czoło, dokładnie przykryłem kołdrom. Wyszedłem i po cichu zamknąłem drzwi. Byłem taki podekscytowany, że wreszcie ją odzyskałem, i jako bonus zostanę drugi raz ojcem ! Postanowiłem zrobić, dla Angie niespodziankę i ruszyłem do sklepu jubilerskiego. Gdzie miałem zamiar kupić pierścionek zaręczynowy. Wszedłem do sklepu, było tam dużo różnych pierścionków, ale ja wybrałem jeden :

Był idealny, delikatny, jak ona i... German wróć na ziemię. Zapłaciłem i wyszedłem. Idąc spotkałem.....
***
Kogo spotkał ?
No i macie piękną sielankę ! Która już niedługo się skończy ( za 2-3 rozdziały)
Klara & Oliwia :***

Komentujcie !

Rozdział 32

Wbiegłem do kaplicy....
-Czy ty Angeles Saramego bierzesz sobie Alana Rmosa za mężą i ślubujesz mu miłość, wierność i uczciwość małżeńską, oraz, że go nie opuścisz, aż do śmierci ? - zapytał kapłan moją ukochaną
Wyglądała pięknie, ale jak wybierała suknie musiała być coś nie ten teges...
-Przerwać ceremonię ! - wykrzyczałem z całych sił
Popatrzyłem na Angie, uśmiechnęła się do mnie. Zabrała obrączki z tacy i rzuciła nimi mężczyznę obok. Wszyscy goście patrzyli na mnie jak na przestępce, który właśnie wykonuje napad na bank. Pośród wszystkich wypatrzyłem Ramalla, Violettę i Olgę na ich twarzach gościły wielkie uśmiechy, wręcz tryskali radością na kilometr.
-Angie ! - powiedziałem z końca sali
-German ! - zawołała biegnąc z drugiego końca w moje objęcia
-Nie skończyłem z tobą jeszcze ! Wróć tu, w tej chwili ! - darł się ten palant
-Nigdy do ciebie nie wrócę, nigdy już nie będziesz mnie więzić ! - krzyknęła do niego odwracając twarz w jego stronę
Alan zaczął ją gonić. Przestraszyłem się o nią. Wyprzedziłem Angie, podszedłem do faceta.
-Co masz zamiar ją uderzyć ? - zapytałem
-Nawet jeśli to co ?! - zaśmiał się
-Gówno ! - powiedziałem i zamachnąłem się rękę
Przywaliłem mu pięścią w nos. Ramos przewrócił się. Czułem, że to już koniec tej całej stresującej sytuacji. Słyszałem tylko strzępki rozmowy telefonicznej Ramalla z policją a potem szpitalem. Nic nie interesowało mnie już. Miałem ją... Patrzyłem na nią i czułem zapach jej pięknych perfum, ale coś nie dawało mi spokoju. Mianowicie jej brzuch, czyżby była z nim w ciąży ? 
-Kocham cię Angie ! - szepnął jej do ucha
-Ja ciebie też, ale zastanów się, bo ja już nie wiem ! Najpierw piszesz mi w liście, że mam zniknąć z twojego życia i Violetty a teraz co ? Mówisz od tak, że mnie kochasz ? - zaczęła płakać z bezradności
-Angie do jasnej cholery, jaki list ? To ty mi wysłałaś list ! 
Krzyczeliśmy na siebie. W kaplicy powstawało wielkie echo. Wszyscy goście z zapartym tchem wsłuchiwali się w nas. Czułem się jakbym występował w jakimś w filmie typu ,,Trudne sprawy''. Eh... 
-Ja ci nic nie wysyłałam i nic nie pisałam ! - tłumaczyła się co raz bardziej płacząc
Wyjąłem z kieszeni marynarki list i dałem jej do przeczytania.

Drogi Germanie !

To co się stało... może i lepiej !

Jesteś i zawsze będziesz moim szwagrem !

Nie umiem tak żyć, co byśmy powiedzieli temu dziecko ?

No właśnie, poza tym doszłam do wniosku,

Że to było zwykłe przejściowe zauroczenie !

BŁAGAM ZNIKNIJ Z MOJEGO ŻYCIA !

                                                            /Angie

-Ja nic takiego ci nie pisałam ! German ja cię kocham nad życie ! Nie chcę byś znikała, ale ty też napisałeś mi podobny list ! - powiedziała mi krztusząc się łzami

-Angie, ja też nic nie pisałem. Też było mi ciężko, po tym co się stało ! - powiedziałem

-Ale co się stało, nie rozumiem cię ! - stwierdziła
-Dobrze wiesz o co chodzi ! O poronienie...
-Jakie poronienie, przecież ja nie...
-Jak to ty nie ?! - zaskoczyła mnie jej odpowiedź a wręcz uszczęśliwiła
Niestety nasza rozmowa na tym się skończyła. Bo do kościoła weszli lekarze i policjanci, którzy od razu zaczęli wypytywać Angie, o różne rzeczy. Goście zaczęli się rozchodzić do domów. Wyszedłem na dwór. Nie wiedziałem co ze sobą zrobić. Siadłem na schodach za kościołem - tam się schowałem. Zacząłem o wszystkim rozmyślać. Czyli, że co ja będę jednak ojcem ? I Angie nie poroniła ! Cieszyłem się z tego faktu, ale z drugiej strony dziwne były te listy. Trzymałem w jednej dłoni jej list i mój. Nie podobała mi się jedna rzecz - pismo. Ja zupełnie inaczej piszę dużo literę ,,D'' i ,,B''. Moje ,,B'' jest bardziej ,,pulchne'', a nie....
-Tato! Tutaj się schowałeś ! - krzyknęła moja córka, która od razu do mnie podbiegła i rzuciła mi się w objęcia
-Co się stało Violetto ? - spytałem nieco się martwiąc
-Nic tatusiu, bardzo cię kocham, wiesz ?!

Angie

Moje cierpienia wreszcie się skończyły. Gdy poznałam Alana, myślałam, że jest inny... A tu takie świństwo mi zrobił ! Jeszcze w dodatku nie wiem o co chodzi z tymi listami ! Kocham Germana, ale... Ale no właśnie, skąd mu przyszedł do głowy taki, zwariowany pomysł, że ja poroniłam ?! No skąd...

Wyjaśnienia już złożyłam funkcjonariuszom i z tym mam spokój, choć trochę... Nie daruję tego Alanowi, on musi cierpieć tak, jak ja... Mam zamiar wsadzić go do pierdla ! Z bezradności usiadłam sobie na jednej ławce w kościele i zaczęłam płakać. Przysiadł się do mnie Ramallo. 

-Niech panienka nie płacze ! - powiedział podając mi chusteczkę

-Ale, ja nie wiem o co chodzi Germanowi !?

-Dobrze, to może ja pomogę wytłumaczyć. Otóż pani matka powiedziała Germanowi, że pani poroniła. Na drugi dzień poszedł odwiedzić panią w szpitalu. Niestety nie zastał cię. Lekarz wręczył mu list, niby od pani.

-Ale zaraz, jak to. Moja matka mi przekazała, że German wyrzucił mnie z domu ! I podała mi list !

-Czyli najprawdopodobniej to jej sprawka ! Muszą państwo wytłumaczyć sobie wszystko ! Radziłbym w szybki czasie ! - uśmiechnął się i odszedł

Po jego odejściu mój umysł zaśmiecało jedno pytanie skierowane do mojej mamy : ,,Dlaczego mi to zrobiła? Własnej córce !'' Dobrze, rozumiem nie akceptuje mojego związku, ale co mam poradzić ?! Zakochałam się i nic tego nie zmieni ! Płakałam jeszcze 5 minut i zjawił się German....

***

Nasza kochana sierota Germi ♥

Pogodzą się czy nie ?

Alan trafi do kicia ?

Przepraszam za niezbyt ładne słówka, które użyłyśmy, pisząc ten rozdział poniosło nas... Głupi Alan :-/

KOMENTUJCIE !

Klari & Oliwia :***

Next nie wiemy kiedy się pojawi.... :-(

Cześć ! ♥ / Dzięki ! ♥ / Pomóżcie ! ♥

Mam na imię Oliwia. Zawsze podpisuje się Oliwia :***. Pewnie kojarzycie mnie z bloga violetta-moje-historie.blogspot.com. Na tym blogu byłam tylko na chwilę. Miałam zastąpić Maryśkę na 3 dni, ale jednak zostaje. Najprawdopodobniej już na zawsze, bo ona nie ma zamiaru już wrócić. Powiedziała jedynie, że nie będzie już miała czasu na blogowanie i się wycofuje... Wracając do tematu mnie. No to co by tu dodać... Mam 13 lat. Idę teraz do 1 gimnazjum. Mam fioła na punkcie Violetty i słonecznika ! :-D Kocham go skubać, to też w ogródku mi rosną ^^. W tajemnicy przed wszystkimi czasem śpiewam... oczywiście jak wszyscy wybywają z domu. Lubię pisać wierszyki, opowiadania i teksty piosenek. Do pisania zmotywowało mnie to, że zajęłam 3 miejsce w konkursie między szkolnym. Napisałam krótkie opowiadanie i bam... wygrałam. To chyba wystarczy i tak za bardzo się rozpisałam :-P

/Oliwia :***

________________________________________

 Podoba się Wam nowy wygląd bloga ? 

Nagłówek

Tło

________________________________________ 

Dziękujemy za...

8 TYSIĘCY WYŚWIETLEŃ ! 

To dzięki Wam... :***

________________________________________ 

I bardzo istotny temat mianowicie dziecko...

Razem z Klarą nie mamy pomysłu na płeć i imię.

Byłybyśmy wdzięczne, gdybyście pisali swoje pomysły w komentarzach !

Klara & Oliwia :***

Rozdział 31

Gdy dotarłyśmy go galerii handlowej,w sklepie z butami zauważyłyśmy chłoptasia Angie.
-To on Olgo ! - powiedziałam wskazując palcem
-Jak mogłaś powiedzieć, że jest brzydki ? To ciacho ! - powiedziała Olga, mając na oczach ,,serduszka''
-Olgo, przestań. Dla ciebie zielone skarpety, z dziurami są ładne ! - powiedziałam ironicznie
-Nie prawda, te skarpety na prawdę są urocze... Może przywitamy się z nim ? - zaproponowała
Pokiwałam tylko głową na tak i weszłyśmy do sklepu. Alan właśnie oglądał kobiece buty - białe buty.
-Cześć ! - przywitałam się z mężczyzną
-Hej !
-Angie ma już kupioną suknię ślubną ? - zapytałam
-Tak i wysłała mnie, żebym jej buty kupił ! - powiadomił mnie
-A sama nie mogła kupić ?
-Nie... Odpoczywa...
-Yhy... - czemu niby odpoczywa (xd)
Facet odszedł do kolejnej alejki a my trafiłyśmy do sklepy z sukienkami. Gdzie kupiłam różową kieckę a Olga niebieską. Zadowolone wróciłyśmy z zakupów.
-Miałaś racje Violetto, dziwny ten Alan... - stwierdziła Olga, gdy przekroczyłyśmy próg domu - Kupuje buty za Angie... Eh...
-Olgo ja idę, do pokoju zawołasz mnie na obiad ?
-Dobrze słoneczko, uciekaj już !
Powędrowałam do mojej sypialni. Będąc na schodach minęłam się z tatą.
-Tato będziesz jutro na ślubie Angie ? - spytałam
-Nie wiem, wątpię...
-Ale czemu ?
-Violu, bo nie... - i odszedł
Z dnia na dzień co raz bardziej unika tematu ,,Angie''.
Weszłam do swojego pokoju, zawiesiłam sukienkę na wieszaku. Wzięłam do ręki mój pamiętnik i zaczęłam pisać...

German

Do jutra muszę zdobyć adres zamieszkania Angie. Nie wytrzymam dłużej bez jej zapachu, uścisku i oczy... Ramallo ma racje muszę porozmawiać z Esmerladą, to chyba najlepszy czas na takie pogawędki...

Wyszedł ze swojego gabinetu i skierowałem się ku sypialni Eseraldy. Zapukałem do drzwi, ale jej tam nie było. Zszedłem po schodach i usłyszałam zarysy ciekawej rozmowy Esmerlady z Olgą :

-Grubasie, German i tak wyjdzie za mnie i wtedy zaczniesz szukać sobie nowej posady u nowej rodziny ! Hehe...

Nie wytrzymałem, gdy usłyszałem płacz mojej gosposi.

-Esmerlado możesz mi wytłumaczyć co tu się dzieje ? - zapytałem - Albo wiesz co nie tłumacz się, zabierz swoje manatki i wynocha ! - powiedziałem stanowczo

Gdy spojrzałem na Olge pocieszał ją Ramallo.

-Olgo, niech pani nie płacze, pani nie jest wcale gruba...

Angie

Siedzę na fotelu i intensywnie rozmyślam jak uciec z przed ołtarza... Przemyślałam wszystko i nie dopuszcze do tego ślubu ! Muszę jakoś odzyskać Germana ♥ Kocham go.

Esmeralda

-Germanie to nie jest tak jak myślisz ! - powiedziałam wychodząc z willi

-Chyba jest ! To wszytko ? Jeżeli tak to mam nadzieję, że już nigdy się nie spotkamy !

-Aha... Wiesz próbowałam udawać, ale nie mogę to dla tej kobiety Angie czy jak tam jej ?! 

-Nawet jeśli to nie twój interes ! - zdenerwował się na mnie

Wyszłam napięcie z domu. Byłam bardzo wkurzona, jeszcze tego pożałują !

Pablo

Jutro wielki dzień Angie, jestem ciekawy, co u niej... 

-O nie mój kurczak ! - powiedziałem biegnąc do kuchni, gdzie unosił się zapach spalenizny

Ramallo

Spojrzałem na ledowy zegar umieszczona na biurku mojego przyjaciela : 20.06

-Germanie jest już późno, wątpię, że w internecie znajdziesz jej adres ! - wyraziłem moją opinię

-Cicho bądź. Ty nie zrozumiesz ! Muszę ją odnaleźć !

-Dobrze to ty ją szukaj a ja idę spać...

Tak jak powiedziałem udałem się do łazienki, gdzie wziąłem gorącą kąpiel a potem położyłem się spać.

Violetta

Obudziłam się dzisiaj wcześnie rano, zjadłam śniadanie, ubrałam moją sukienkę, umalowałam się i uczesałam.

<Puk, puk>

-Proszę !

-Violetto, dasz mi adres Angie ? Proszę ! - powiedział Ramallo

-Dobrze mieszka na ulicy  Avenida 189 piętro 5 numer mieszkania 57 ! A po co ci adres ? - zdziwiłam się

-Po nic Violu ! Wyglądasz cudownie - usłyszałam komplement z korytarza

German

Przez całą noc szukałem jej adresu, ale na nic.

-German ! Ulicy  Avenida 189 piętro 5 numer mieszkania 57 ! Tam mieszka ! Pędź ratować swoją miłość, jest 9.40 ! Zaraz ślub ! 

Wybiegłem ze swojego gabinetu. Zabrałem tylko telefon i kluczyki od samochodu. Wszedłem do auta i w dziesięć minut dojechałem pod blok, w którym mieszkała. Wbiegłem na odpowiednie piętro i zacząłem dzwonić do mieszkania numer 57. Dzwoniłem 5 minut. Nikt nie otworzył, to znaczy, że są już w kaplicy. Czekałem na windę kolejne 5 minut. Koniec ! Wkurzyłem się. Zbiegłem, więc po schodach. Widocznie tego dnia miałem pecha. Brakło mi paliwa. Złapałem szybko taksówkę, ale niestety to nie ułatwiło mi dotarcia do miejsce. Powodem były korki. Postanowiłem więc pobiec. Wbiegłem do kaplicy....

***

Czy German zdążył przerwać ślub ?

Jak Angie zareaguje, gdy go zobaczy ?

Czy Alan uderzy Angie ? (buahahahah)

Komentujcie to ważne ! 

Klara i Oliwia :***

Rozdział 30

German

-Ramallo masz ten adres czy nie ? 

-No niestety, nie miałem na to czasu, przez wczorajsze spotkanie z Japończykami. A nie łatwiej zapytać Violette ? 

-Nie, nie chcę by ktoś wiedział, że mi na niej zależy... - posmutniałem

-Dobrze, twoja sprawa ! Ale, gdybyś zapytał Vilu, było by ci łatwiej...

-Dobra skończ już ! Masz się dowiedzieć i tyle, tylko spiesz się nie chcę by doszło do ślubu...

Wyszyłem z gabinetu, a potem całkiem z domu. Nie wiedziałem co z sobą zrobić. Nie codziennie poszedłem do park. Siadłem na tej samej ławce co 3 miesiące temu z Angie, jak jedliśmy lody. Zacząłem intensywnie myśleć: Czemu ona wyjechała, mi też przecież było smutno i źle po stracie dziecka ! Siedziałem i myślałem około 2 godzin... I nagle zobaczyłem Pabla. Podszedłem do niego.

-Cześć Pablo - powiedziałem unosząc kąciki ust

-Cześć - powiedział oschle

-Wiesz, może gdzie mieszka Angie ? - zapytałem

-Nie wiem, czy ona chce się z tobą widzieć, po tym co jej zrobiłeś. Jak mogłeś potraktować ją tak, ona przecież nie powinna... a z resztą po co mam ci to tłumaczyć, sam to wiesz ! - odszedł..

-Czekaj ! Proszę daj mi jej adres !

-Nie... Jak ją tak kochasz to dowiedz się od kogo innego ! - powiedział i ruszył...

O co mu chodzi ... ?! Nie wiem co robić...

Angie

-Angie, kupiłem ci suknie ślubną, mam nadzieję, że ci się spodoba ! - wszedł do pomieszczenia i dał mi pudło z suknią

Wyjęłam ją ostrożnie i poczułam, że zaraz na nią zwymiotuje ! 

-Przymierz ją ! - powiedział

-Muszę ? 

-Nie podoba ci się!??!!! - krzyknął głośno oburzony - Wydałem na nią kupę kasy !

-Dobrze.. 

Założyłam suknie, wyglądałam paskudnie ! Głupie falbany ! Czułam się jak jakaś cyganka !

-Pięknie wyglądasz kotku ! - oznajmił mi i pocałował mnie w usta

Odepchnęłam go z całej siły. Upadł. Wystraszyłam się...

-Co robisz ! Kur** masz się całować ze mną ! - wydarł się i znów mnie pocałował

Nie odwzajemniłam pocałunku, ale też nie odepchnęłam go.

Ramallo

Zadziwia mnie German ! Boi się przyznać, że kocha Angie ! Eh... jeszcze ten adres muszę zdobyć ! Tylko jak... Violette może zapytam - rozmyślałem tak siedząc w kuchni

-Ramalciu, coś taki zamyślony ? Skarbie ! - powiedziała gosposia tuląc się do mojego ramienia

-Olgo ! Przestrzeń osobista ! - upomniałem kobietę

-Dobrze, już dobrze ! A o czym tak myślisz ?

-Ah muszę zdobyć adres Angie, pan German ją bardzo kocha... - wygadałem się ! O nie...

-AAAAAAAAAAAAAAAAAAA......... Wiedziałam pan German i panienka Angie !

-Olgo cicho nie mów nic nikomu !

-Dobrze, przecież ja nie jestem taką plotkarą ja jaką wszyscy mnie uważają !

-Mam nadzieję ! 

-Dobrze, dobrze no już ! Nie wygadam ! Dobranoc ! - powiedziała i poszła do swojego pokoju

Uczyniłem to samo i udałem się do mojej sypialni.

Violetta

Obudziłam się dzisiaj, w dalszym ciągu przygnębiona. Martwiłam się o moją ciotkę. Cała złość, że wyjechała bez pożegnania wyparowała. A co jeśli ten palant Alan zrobił jej coś złego ? Nie nie, muszę wypluć to! Dzisiaj lekcje w Studiu są odwołane, bo jest za wielki upał ! Ale i tak mam dużo zajęć, bowiem jutro jest ślub ! Wszyscy uczniowie są zaproszeni, to będzie wielkie przyjęcie ! Mimo wszystko nie cieszę się, wolałabym, żeby to tata był na miejscu tego ,,wieśniaka ! niby malarza !'' 

-Violetta, idziesz kupić sukienkę na ślub ? - zawołała mnie Olgita

-Tak, tak ! - powiedziałam schodząc ze schodów na poranny posiłek

Na śniadaniu brakowało jednej osoby - taty.

-Gdzie jest tata ? - zapytałam

-A z Esmeraldą wyszli na spacer ! 

-Tak wcześnie ?! - zdziwiłam się 

Po zjedzeniu przepysznych naleśników wyszłam na zakupy z Olgą.

-Violetto, jaki jest przyszły mąż Angie, łady ? Pytam, bo ponoć go widziałaś...

-Nie jest wcale ładny, Angie musiała być ślepa ! - powiedziałam oschle 

-Ktoś tutaj wstał lewą nogą ! - stwierdziła Olga śmiejąc się głośno

Gdy dotarłyśmy go galerii handlowej, zauważyłyśmy...

***

Hah i co zauważyły !?

Czy dojdzie do ślubu ?

Czy Alan uderzy Angie ?

KOMENTUJCIE !

Nie wiem czy dzisiaj pojawi się next :-(

Klara & Oliwia :***